Arıyorum beni ben Şiiri - Binali Kılıç

Ben beni çiçekten sordum,çiçek sordu topraktan.
Yağmurdaki damlalarda arıyorum beni,ben.
Ağaçlardan sordum beni,ağaç sordu yapraktan.
Okyanusta, dalgalarda,arıyorum beni,ben

Tabiat'ta,al yeşilde,pembe,turunç,sarı da.
Topraktaki karınca da,petekteki Arı'da.
Denizdeki Balıklarda,Tarladaki darı da.
Rüzgarlarda,havalarda arıyorum beni,ben.

Ferhatların küllüng'ünde,Mecnunların çölünde.
Yunusların tesliminde,Keremlerin külünde.
Veysellerin sevgisinde,Bülbüllerin gülünde.
Ulvileşen sevdalarda arıyorum beni,ben.

Gözlerimin feri varmı,körmüyüm belli değil.
Cismim nedir,mülküm nedir,varmıyım belli değil.
Yar hangisi,kölemiyim,hürmüyüm belli değil.
Hücrelerde,daldalarda,arıyorum beni,ben.

Meyvedeki çekirdekte,Ağaçtaki budakta.
Yerdemiyim, göktemiyim, yakınmıyım,uzakta?
Göz kırparım yıdızlara,selamlarım ayakta.
Kuşaklarda,halkalarda arıyorum beni,ben.

Dünya'da adım Binali,hangi mekan beşiğim?
Sübhan Allah,külli şeyi halk edene aşığım.
Ziyamıyım,karanlıkmı,nerden gelir ışığım?
Yanıp sönen lambalarda arıyorum beni,ben.

19.10.2007