Tüccar olup satamadım
Bir sürüye katamadım
Lokma yapıp yutamadım
Arıyorum ben kendimi
Kuşlar gibi uçamam ki?
Bırakıp ta kaçamam ki?
Şarap yapıp içemem ki?
Sorar oldum ben kendimi
Kimim, neyim, nerden geldim?
Kendimi dünyada buldum?
Aklımla sorgular oldum
Çözemez oldum kendimi
Özdek mi? Yoksa tin miyim?
Melek mi? Yoksa cin miyim?
Yerden miyim? Gökten miyim?
Bulamadım ben kendimi
Düşünürüm,konuşurum
Ağlaşırım, gülüşürüm
Doğarım bir gün ölürüm
Karlı saymadım kendimi
Bütünden koptum da geldim
İnsan zatında göründüm
Nice canlara büründüm
Özü buldum ben kendimde
Yok ayrılık sende- bende
Bulunur her şey, her şeyde
Bütün tek de, tek bütünde
Bütünü buldum kendimde
Zamanım’a bu bir sırdır
Bu sırrı görmeyen kördür
Aşkın niceliği hardır
Harrı buldum ben kendimde
25.12.2002
Süleyman ZamanKayıt Tarihi : 16.9.2005 14:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!