kumdan kalelermi yapmıştım
kalbinin kıyılarına
bir dalga geldi yıktı kalelerimi
bak enkazım bile kalmadı şimdi
herşey silindi gitti...
ben en son umutlarımı kapına bırakmıştım
kapını çalıp kaçtım
umutlarımı kucaklarsın sanmıştım
yanıldım...
en son bir fırtınada yok oldu umutlarım
sen kapını açmadınya umutlarıma
ıslanıp eridiler...
sonrada rüzgara kapılıp esip gitmişler...
sonra sevinçlerimi getirdim sana
belki seninkilere katarsın diye
ama bilememişim işte
benim sevinçlerimi paçavra gibi göreceğini
ilk çöp kutusuna bırakacağını
şimidi sanmaki seni arıyorum
şehir şehir, sokak sokak
ben senin uğrunda heba ettiklerimi arıyorum
uçup giden umutlarımı
kaybolan sevinçlerimi
arıyorum ben...
Şair Gökçe_88Kayıt Tarihi : 4.11.2008 01:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Gökçe_88](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/04/ariyorum-ben-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!