Adalet arıyorum dönülmez akşamın ufkunda
Sorguluyorum kim elinde tutuyorsa bu dengesiz teraziyi
Soruyorum şehre elden ne gelir hak yendiyse
Sessiz kalıyor şehir
Büküyor boynunu
Aramıyor hakkı olan adaleti
Kabulleniyor her şeyi
Ama bilmiyor kendisine
En büyük haksızlığı teraziyi elinde tutan değil
Kendisinin yaptığını
Baş kaldır diyorum
Korkuyorum diyor
Burada bir yanlışlık var diyorum
Vardır bir bildikleri diyor
Konuş artık hayatın yanıyor diyorum
O sadece susuyor
Olmasın böyle
Söylüyorum sana ey şehir
Böyle geldi böyle bitmesin
Kaldır o çok kırbaç yemiş boynunu
Bağır avazın çıktığı kadar
Sen karşı gel ki
Düzelsin şu terazi
Bir hayal olsa dahi....
Kayıt Tarihi : 29.4.2018 00:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Beyazıt Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/29/ariyorum-adaleti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!