Sessiz bir sabaha uyanmaktı; sensizlik
Kalktım, odamın camları seni yansıtmıyor bana
Duvarlar sessiz,
yatağım sensiz,
kalbim huzursuz...
Yine de Bismillah diyorum güne
Kalkıyorum yataktan
Ruhum sanki mıhlanmış sana
Sensizliğe uyanmak istemez gibi çıkmıyor yataktan
Sen, evet sen, yok musun?
Var mısın?
Sâhi sen neredesin?
Benim olduğun yerlerde arıyorum seni
Lâkin yoksun.
Sensizlik o kadar dert oldu ki bana
Seni arıyor, kendimi bulamıyorum.
Kayıt Tarihi : 5.3.2022 17:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!