Arıyorum Şiiri - Ramazan Özerli

Koskoca dünyada yapayalnız kalmışım.
Kendimi anlatacak bir dost arıyorum.
Akan sular gibi bulanıp durulmuşum.
Kendimi sellerine verecek, su arıyorum.

Dost denen insanların nesli bitiyor.
Kime güvensen oda seni satıyor.
Yaşlanmış dünya, artık ömür bitiyor.
Ömrümü yazacak kalem arıyorum.

Kimi aşk, kimi nam peşinde gidiyor.
Vatan millet der ama, kime satıyor.
Günden güne vatanın dumanı tütüyor.
Vatana sahip çıkacak insan arıyorum.

Dünya menfaati midesine bağlı.
Sorsan kimliği yok,kendi nereli,
Şundan bundan dem vurur,kim nereli.
Asil vatandaş olup da, yurttaş arıyorum.

Toprakta yaşar tozuna muhtaç olan.
Üstü başı çamur,kendisi mamur,
Yürekten söyleyen, yapım çamur,
Dört dörtlük bir insan arıyorum.

Bindiği dala sahip çıkan,kesmeyen.
Yediği ekmeği aslıha inkar etmeyen.
Toprakta yaşayıp,ihanet etmeyen.
Toprak sevdalısı insanlar arıyorum.

Edirne ‘den Kars ‘a tek bayrak diyen.
Seve seve canlarını vatana adayan.
Dünya malı boş,illede ahret diyen.
Vatana sadık ,ülkeye adak arıyorum.

Ramazan Özerli derki tek vatan.
Korkusuzca bayrak altında yatan.
Kahrolsun başkasından medet uman.
Vatanın kulu kölesi, idare eden arıyorum.
29/11/2005