Yokolmuş kentleri arıyorum, sokaklarında bir çocukluk yitirdiğim,
saklanmış sanki anıların hüzünlü sayfalarına, gülen bakışlarımı
görünmeden sana fırlattığım, bayram gecelerinde yeni giysilerim ve
sevincimle yanyana yattığım
Yokolmuş kentleri arıyorum
Dualarımla iyilikler yaratan Tanrı'ya taptığım
Kirlenmemiş ruhum hangi hengamede kayboldu, hangi pisliğe bulandı
unuttum bile, hangi sabah yüreğim uyanmadı sevgiyle
Yokolmuş kentleri arıyorum
Sokaklarında gençliğimi sattığım
Geçmiş zaman pencerelerinde perdeler sıkısıkıya kapalı, ışıkların
sızacak delikleri kalmamış, ümit gözlerimiz alabildiğine açık,
zihnimizde yarıkaçık bir adam seslenir durur, gönlümüzde sabırlı bir
hicran oturur
Kurumuş nehirlerde balık tutar deliliklerimiz, birer birer yok olurken
sevgili sevdiklerimiz
Yokolmuş kentleri arıyorum
Ayrılırken gönlümü kanattığım
Kayıt Tarihi : 25.6.2003 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sorgulayan insan, özeleştiri yapan insan yaşayan, varolan insandır. Bu özellik bir şair için gayet doğaldır. Ozo içinse en doğal yaklaşım biçimi.
Teşekkür ederim Ozo yav, bana kendimi hatırlattın bu şiirinle. Kendime döndüm bir anda.
Sağolasın!
Umarımki birgün aradıklarınızı bulabilirsiniz
Anların tadını çıkarmasını bilen için hayat daima güzeldir
Anılarla yaşlanmak yaşlı ruhlara gördeir
Sevgiler
İrem
TÜM YORUMLAR (9)