Yalnızlığım bütün sokaklarına sinmiş bu şehrin
Köşe başındayım sensizliğin
Kırık dökük pişmanlıklar yüreğimde
Yürüyorum karanlık sokaklarda sana doğru
Bütün umutsuzluğuma inat
Yine seni, yine seni arıyorum.
Bildiğin o ıslık ile şarkımız dudaklarımda
Sığınıyorum sokak lambalarına
İnce, ince yağmur yağıyor saçlarıma
Hafif bir rüzgâr eşliğinde
Ben ise sensizlikten üşüyorum
Bulamayacağımı bildiğim halde
Yine seni, yine seni arıyorum
Bir bilsen ne haldeyim bilir misin?
İhtilaller koptu yüreğimde anlatsam dinler misin?
Kendimi sürgüne yolluyorum, sende gelir misin?
Mutsuzum, uykusuzum, yorgunum iflas ettim
Hakkım yok itiraz etmeye biliyorum
Yola çıktım çoktan, yoktan geliyorum
Yine seni, yine seni arıyorum
Şiirlerim gibi her şey yarım
Çocukluğum Ontario da kaldı yarım
Eksiğim, sahipsizim. Sadece sensizliğim tamam
Umuda, umutsuzca demir attım
Çok gecelerde seni düşünmekten aç yattım
Çaresiz kaldım sağanak yağmurlarda
Islanan aç bir kedi yavrusu gibi
Ağlıyorum elinden oyuncağı alınmış çocuklar gibi
Ağlıyorum gözümdeki yaşlarla
Yine seni, yine seni arıyorum
Sen beyaz bir sevdasın yüreğimde, hiç bitmeyecek
04.10.2008
Veysel Karani TabakKayıt Tarihi : 10.10.2008 17:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!