Arıyordun Şiiri - Eflatun Yüzbaşıoğlu

ARIYORDUN
sürekli bir şeyler arıyordun
karanlık dolaplar
taş duvarlı kuyular sıraya giriyordu
yüzün de sıradaydı
ellerin ellerinden beyaz

zamanın sıcağı
atlı arabaları
kerpiç evleri getiriyordu
dut dallarında o yeşillik
inip duruyordu damlara
sen kapıda düşünüyordun

camlarda toz ve sinek
taze fıstık yaprağının kokusu
ortalığı kaplıyordu...
sen seviyordun
bunu hiç söylemeden
içine çekiyordun
damlardan inen serinliği

sürekli bir şeyler arıyordun
akıyordu saçların durmadan

2013
Eflatun Yüzbaşıoğlu