Arıyanım Yoktur Şiiri - İsmail Doğan

Yarim İstanbul'u mesken mi tuttun?
Arıyanım yoktur, soranım yoktur.
Bir yıl geçti sanki gözümde tüttün,
Sızlar böğrüm merhem sürenim yoktur.

Akılsız başıma başını verdin,
Sevgiyi huzuru önüme serdin,
Kanıma ruhuma gönlüme girdin,
Kolunu boynuma saranım yoktur.

Bırakmasın mevlam elin birine,
Muhtacım her daim güçlü dirine,
Kurbanım teline damla terine,
Sen gideli eve girenim yoktur.

Dilimden dökülen söz müsün gülüm?
Kaşım altındaki göz müsün gülüm?
Bedenim içinde öz müsün gülüm?
Başımın yanında duranım yoktur.

Gönlümü hep böyle aşkla doldursan,
Bozulmasın akort sazım çaldırsan,
Beyaz soğukları, kışı kaldırsan,
Paltomun sırtını örenim yoktur.

DOĞANİ kuvvetli kendini korur,
Kafadan gönülden sihhatli durur,
Tuzsuz deri kokar pis koku verir,
Dağıldım evimde derenim yoktur.

18.04.2016