Sen gittin tutuştu seneler, aylar
Yazlarım, kışlarım arıya gitti
Yıkıldı içimde hanlar, saraylar
Temelim, taşlarım arıya gitti
Umudum çığ düşmüş izlerindeyken
Yeniden yeşerir dizlerindeyken
Bu ömrün anlamı gözlerindeyken
Gözünde yaşlarım arıya gitti
Meğer kastın varmış, kastın canıma
O yüzden ellerin girmiş kanıma
Ellerim çaresiz düştü yanıma
Düz giden işlerim arıya gitti
Talihim kenarda siflendi, derken
Yarınım sandıkta küflendi, derken
Sûr’uma yok yere üflendi, derken
Kanatsız kuşlarım arıya gitti
Bu gidiş gönlümün sen vedasıydı
Bu gidiş gönlümün son vedasıydı
Bu gidiş ömrümün elvedasıydı
Kundakta düşlerim arıya gitti
Kayıt Tarihi : 2.1.2020 02:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!