Bir insan insana eder mi cefa?
Hak yolunda dirsek çürütmüş ise.
Zorlama münafık verir mi sefa?
Nefsine taparak yürütmüş ise.
Dost er kişi nefse açtı savaşı,
Her şeyin üstünde bir sabrın başı,
Değer de incitmez kamilin taşı,
İçini pislikten arıtmış ise.
Senin olmayanın saçı tarama,
Tuz ile biberi katar yarama,
Vefasız güzelden namus arama,
Pavyonlarda barda kırıt mış ise.
Şeytanın kendisi nefisle çıkar,
Dostlar başa, düşman ayağa bakar,
Bakmazsan geriye çelmeyi takar,
Şeytanla beraber sırıtmış ise.
Ali Uzun emek olur mu zaya?
Erişmiş canlara sırtını daya,
Yüz bin asır geçse bozulmaz maya,
Tanrı seni ondan yaratmış ise.
Kayıt Tarihi : 2.5.2012 13:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

pırangalarını kıran
sonsuzluk denen yol olan
İNSAN denen insansın sen...ahengiyle erdemiyle kalemine ve yüreğine yakışan bu güzel paylaşımın da mutluluğunu yaşayan yaşatan üstadımı ayakta alkışlıyorum sağol
Pavyonlarda barda kırıtmış ise.Bu cümle anlam yönünden uygun fakat şiirin akışkanlığı yönünden uymamış.Beğenerek ve zevk ile okudum.Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (2)