Değil mi ki;
bir beden sonsuzca çığlığa büründü.
Efradını ateşe vermiş akrep misali
bir kaçış planı dar çukurdan!
Ah kurgularımın düğümünde
acılı beynim..
Nasıl kaybedersin insani yaranı?
Değil mi ki,
sapkın çelişkilerinle suskulara soktun
irinli dilini.
Ah kendi ızdırabını dahi
taşıyamayan göğsüm;
bırak kafesinin içinde büyüyen
aritmik fisiltıları,,,
unut gitsin! ..
(Ocak- '06)
Akın ÇınarKayıt Tarihi : 3.12.2006 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ve acının temize çekilişi elaziz
güzeldi keyifle okudum
tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (1)