Aritmik Saatler Şiiri - Latif Aksaç

Geldim yine,
ben zamanın uslanmaz çocuğu
her saat başında vurulurum
her zerremden oluk oluk yaş boşalır
yinede sönmez umudum
dedim ya bir adım akrep diğeri yelkovan
geride çok şey bıraktım
hepsi bir anda gitti bir tek anı dahi geri alamadım
hep aynı döngüde işliyor hayat..
İyi veya kötü kazandıklarımız herneyse,
önemi varmı kaybettiğimizin yanında! ..

Burdayım işte
akıp giden zaman içinde yok olmaya aday bir fani
ve bir o kadar da varlığını iddia eden bir deli
yani bir hiçlik hali..
nasılsın? diye sorsalar
ki merak edilmeden sorulan bir sorudur
ve hep iyi olmasanda iyiyim ya sen?
cevabı kadar klasik tüm hallerimiz
bir tebessüm faslı kadar bile samimi değil hislerimiz
ruhumuza benlik sisi çökmüş
insanlık şartlarımız yaşamaya müsait değil
ve geleceğe dair tüm tahminler yanlış..

Sükutuma okyanus misali ne figanlar sığdırdım da
bir damla sitem sızdırmadım etrafıma
keşke susmak da kalp kırmak kadar kolay olsaydı
yinede müteşekkirim yaşanan herşeye
hayır kırgın değilim varsa yaşanacak bir mutluluk
kim bilir belki başka bahara! ..