Arıt Kalbini Kinden Şiiri - Fahri Bulut

ARIT KALBİNİ KİNDEN
Ağzı küfürler dolu, kinci ve çatık kaşlı,
Hırsız, namussuz ak pak, namuslu neden suçlu?
Senin yaptıklarını, Türk'e yapmazdı haçlı,
Yık benlik kalesini, insanlar desin paşa,
Şeytan benlik güttü de, ondan tuttular taşa.

Mezarları görende, ölüm aklına gelsin,
Her gün küfür hakaret, ağzın edebi bilsin,
Acınacak haldesin, boz bulanık bir selsin,
Yık ki benlik belasın, insanlar desin paşa,
Şeytan benim dedi de, ondan tuttular taşa.

Arıt kalbini kinden, sen seninle dost yaşa,
Sev bütün insanları, dost olup, barış yaşa.
Bırak ben ben demeyi, her insanla hoş yaşa,
Yık benlik çilesii, insanlar desin paşa,
Şeytan cinim dedi de, ondan tuttular taşa.

Asla huzur bulmazsın, bu dertten ağrır başın,
Saygın olman, dost bulman, ister yüz olsun yaşın.
Gururuna yenikken, hep çatık kalır kaşın,
Yık benlik hilesini, insanlarla dost yaşa.
Şeytan naram dedi de, ondan tuttular taşa.

İnsanlar hepten fani, ben insanım diyorsan,
Ne zalim geldi gitti, feryatların duyarsan.
Yeter gafletten uyan, aymazlıktan ayarsan,
Yık benlik sillesini, insanlar desin paşa,
Şeytan meram dedi de, ondan tuttular taşa.

Rızaoğlu, us vermez gafil kulu uyarır,
Kötü niyetli insan, iyiyi düşman sanır.
Bırak gölü, ırmağı, koca denizler kurur,
Yık benlik kölesini, insanlarla dost yaşa,
Şeytan hep ben dedide, ondan tuttular taşa.
01. MAYIS. 2007
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU