Arınsın Şehir Şiiri - Durmuş Karabağlı

Şehirlerde birer canlıdır,
Çocuk bahçeleri gibi cıvıl cıvıl,
Sokağı caddesi çarşısı pazarı.
Teneşire konulmuş,
Mevtanın ölümünü hatırlatır,
Şehirlerin de yok edilişi.

Isıtırlar ölüm suyunu,
Bedenden ayrılan ruhun,
Temizlenip yıkanması için.
Yıkanınca arınmak olsa maksat,
Gecenin karanlığından gündüze,
Neden insanlar yaşadıkları şehri,
İnsafsızca kirletirler.

Gece uyurken şehir,
Yeniden doğmak üzere,
Sabaha kadar,
Sessizliğe bürünür hoyratça,
Doğmayacak olan sal taşındakidir,
Ölüp ölüp dirilmez insan,
Günahlarını da alıp giderler,
Bırakmazlar bizlere.

Uyanırken şehir sabah uykusundan,
Yıkansın önceki günün kirliliğin den,
Arınsın yeniden kirlenmek için.

Kütahya-2006