Arınmışlığın Alifebesi

Anlamsızlığın feri sönmeden, anlatılmış bütün güzel masalların perisi olarak sen anlatsan seni. Sevdalı bir yaprak gibi düşsen hazanlarımın en azılmış,en azaltılmış, en gitmeye yakın ,sen gelmene yakın akınlarıma.
Harman şanındayım savur beni yar, ben senin yeni mahsulün olarak mahzun çiçekleri manidar çiçekleri olarak büyüyorum.
Hazlarını volkanlara bağlayan bir ömrün uçuk ihtilalındayım yürüyorum yürünmez ve sensiz her ana.
Utkulanmış hayallerin karelerine çağır bedenimi, dudaklarınla ölç özlemlerimin uzunluğunu.
Günümden önce ömrüm ol, dağlarımda şafak vakti avut, ölümsüz gelişleri.
İlkbahar gibi olsun yaralarımın tedarikini coşkun pınarlarında aklarken.
Çatlamış bir çıplaklığın çağrılarından giyinik ağrılarına beni demlerinle daim kıl ki suskunluğun saati benden yana zaman işlesin.
Kitlenmiş gitmelerin pansiyonlarında engel düşlerimiz kalır bizi kendi özünün dolaplarında saklar. Arınmış anların matemli alınışlarıyla rüzgâr uçurur özlemleri.Kurumuş dudaklarının resmi kavuşur öpücük çizme halime. Sular sularıma çarpınca uyanır tüm uyanışlarım ve uyanık bir aşkın çıldırtan dengelerin çiçek açan dalına senin yüreğinin beyazını asarım.

Bir gün gelmelerin kara kışlarında ıslanmış kavuşma fısıltılarında fesleğen büyütür sana büyülendiğim her harfin önünde. Savrulmuşum baş kaldıran özlemin derin denizlerinde.
Kırgın dalgaların şiir gibi sensizliği dizdiği bir ilkbahar tanında ruhumdaki kirlenmiş amaçlarının tanjantını alan ali amaçlar birikir gönlümüzün gizillerinde
Sürgünlerden uslanmamış,acılardan açılamamış,korkmaktan korkmamış, hüzünlerden ders almamış, ders arası derslerde gamsız aynalarda taranmış,,senin dışında kimseye aranmamış bir ben halimi bilir misin?

Kendi öykümüzün hecelerinde ırmak yıkayan, sağanaklarındaki ıslanışların uslanmışlıklarımızın keyifler dönencesine dönülmüş arzuların adresi olduğunu bilir misin?
Güneşine yürürken ardında bıraktıklarının gölgesinde isimsiz kitabe dikilmişti baş bağalarımızın ilk cümlesi yazılarak. Bahanesiz Ammanların soylu rüyalarına çağır beni gelemediğim.

Minimize umutların gözbebeklerinden iğde dallarına güzelliğinin kokusu eklenir. Yanıtsız bırakılan yaraların dümenine geçer güleç atılışların.
Susuşlar çağrısız ağrılara yükledikçe, yürürüz kendi ehli dünyamıza.

Ömrümüzü örseleyen doygun yakamozların kırılmış dalgalarında hep bir başınalığın beyazlarında yaşama merhaba diyelim sevgilim.
Derin iç çekişlerine çekimli filler ekleyen yenilenmiş sevinçlerimiz amansız yüklemle bağlasın beni sana. Tutkunun geliş parçasını dinle bana lal olduğun her anın hatırına. Kıyım sızılar süzülsün türemiş yüreğinin en derinlerinde. Aşk küremizde gül kızıllaşır, algılanır ve alır aşkın tüm arayışlarında. Notlar düştüğümüz aranmışlığın defterlerine her benli ödevlerini yap,yarın kavuşmaya çok yakın Ruhnazım