Arınmaz qyrılıktan Şiiri - Mürsel Okcu

Ayrılık ne yaman leke karalar ak alnını.
Tanrı boş bırakmasın kimsenin sol yanını.
Sev kalbin attıkça kimseye olmadan kinin.
Sev çünkü ademden kalan sevmektir dinin.

Azalarak yok oluyorum eriyip ocağında.
Buharlaşıp uçmuşum bir bulut kucağında.
Bir çiğ olup düşsem gül rengi yanağından,
Ağlayacak yürek yoksa, arınmaz ayrılıktan.

Ağlamayı bilmeyenin kalbi nasıl paklanır?
Dillerde kirletilmeden aşk yüreklerde saklanır.
Bu his Kevser gibidir tüm karalar aklanır.
Seven kalbe mesafe yoktur ayrılık yasaklanır.