Arınma Şiiri - Selahattin Koca

En başında anlamalıydım bu aşk gereksiz.
Çok düşündüm, bende neyi sevebilirsin?
Güvenmediğim ilişkinin sonuçları belirsiz,
En acıyı tattırdı, çekip gitti şerefsiz.

Yalanlarını dinlemekten sağır oldu kulaklarım,
Çabalarımı yığın yapsam göğe kaç durak kalır?
Kalbini onca kirden arındırdım, bırak kadın,
Saflığıma leke sürdün, ben söyleyeyim kul hakkı bu.

Yıldızlar söndü, kılıç düştü kınından,
Uğruna savaştığımı söküp attım hayatımdan.
Beni bu zindanda hapsetme maksadın var,
Artık esir olmam, vazgeçerim canımdan.

Ölü bir adam olarak devam ederim yoluma.
Yaşamak nefes almak değil, binbir çeşit yolu var.
Kendi mezarını sırtında taşımak zor olan.
Zira nefes almak değil, huzur bulmaktı yaşamak.