Senin suçun değildi
Benim suçum da değildi
Gözlerimizi kapatmayı bıraktık beraber
Güzel günlerimizin arasında.
Ela gözlerinin önüne düştüm
Ardına düşmeliydim
Ezberin oldum
Ezberini bozamadım
Filiz narindi büyüledi bizi
Sarardı zamanla bakışlarımızı suçladık
Toprak çatladı, anlayamadık.
Nasıl tutulurdu toprağın yası?
Kaşlar çatık akmıyor gözyaşı.
Kuruyan sadece toprak değilmiş.
Çürük kokusu sardı havayı
Onca yozlaşmışlık vardı
Tenlerimizi suçladık
Son elveda son vazgeçiş.
Derinden kocaman bir iç çekiş
Bir yön yok ki nereye gidiş?
Tarifsiz olan yoldu.
Duygularımızı suçladık.
Kayıt Tarihi : 25.9.2024 10:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!