Arin Şiiri - Abdurrahman Demir

İstediği ismi vermezler çocuğa
Abdullahlar çok
Umutlar az ülkemde
Bu yüzden
Durmadan ağlar çocuk
Belli bir vakte kadar
Kendisini tanımaya çalışır sonra
Asker durur Ali hayat karşısında
Derken Savaşlar çoğalır
Barışlar azalır dünyada
Elçinler türer
Etliye sütlüye karışmadan
Bana Abdurrahman demiş babam
Yaşam tarzım uymaz ismi vasfıma
Metin durdum Emin olmaya çalışırken
Halbuki doğa gibi pervasız
Ve Arin olmak isterdim
Haydi Sultan babam
Cenneti boylasın Apolar
Yeni bir isim ver fısılda kulağıma
Arin Arin Arin