Arılaştıkça Dilim Şiiri - Ozan Efe

arılaştıkça dilim
sancıların bedeli
sokacındaki yelim
yüreğinden edeli

loşluğundayım günün
ışığından uzak
boşluğundayım
son anında
çalıyor
beni
kim

ben
böyle
olacak
adam mıyım
sulu gözümde
ağlarım da neden
hoşluğundayım günün

yıllar cebimde durur
hesabı benden sorur
acısından kavurur
terk edip de gideli

bulutlar ayın çevresinde
saklanacak halde mi
ıslanmış pamuk yığını
sıksan suyu çıkacak
dokunsan ağlayacak
benim gibi
hadi
yağmurla yağ
yelinde savrul
al güneşte
kırılır gelincik gölgesi
duvara yaslanır
al düşer yüreğe
kan olur
can olur

ozan efem yarımdık
ikimiz bir sarımdık
çifte ayrı harımdık
birbirimiz yedeli

dünya koca bir handı insanlarına konuk
her birinden cihandı birin birinde sunuk

can alıcıya söz yok önce kendini yokla
ölüm başucundadır yaşanılmaya sakla
aykırıdan gidişin hoş da değil yasakla
dünya koca bir handı insanlarına konuk

unutulur mu sandın hurdaya kaçırdığın
ne çabucak usandın yurdaya geçirdiğin
havan başka pusandın ardayı içirdiğin
her birinden cihandı birin birinde sunuk
131011denizligülcebahçe