Arılarla bunca yıl bir arada yaşadım
İğnesini sokmuştur çıkarınca ölürdü
Çektiğime pişmanım iyi ki tatmışım
Yılanlar kol geziyor arıya ben razıyım
Bedeli ağır olmuş yaşamadım sayılır
Gülmeye sıra yoktu ağlamak öndeydi
Sarılmak çok istedim arı gibi soktular
Unutmuşum gülmeyi arılar bırakmıyor
Arada tel örgüsü karşıda ben vardım
Hudut bana kapalı balkı gece geçerim
Hertarafım kapalı bekledim gece olsun
Tükendi nefesimi allahtan korkun yok
Kayıt Tarihi : 15.1.2014 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
arılarla bunca yıl çok uğraştım yoruldum teslim oldum yetmedi o anda sürgün oldum? ?
TÜM YORUMLAR (1)