Arıkuşları Öter Güzü Hatırlarım

Arıkuşları öter, güzü hatırlarım
Güz denince, üzümü
Şu gönülsüz düşen acı sarısı yapraklar
Yırtık şalvarıdır güzün, kızlar dokunsa ne
Aşk nergis koklatmak gibidir bir kısrağa
Güzün ve rüzgârın ellerine değince
Unutma sen kara güneşi, bağbozumu öykülerini
Kızlar terk etse de varını yoğunu

Bir gülün solgunluğunu konuşurduk seninle

Benim de güz kadar hırkam olsaydı
El sallardım bir kadına

Üç keredir yağmur usulca, batar batmaz gün

İki kadın konuşuyordu:
Yaz idare eder de güz yaşlıca

Antalya ateşi yakarsa kırların derisini
O eflatun takkeliçavuş kuşları
Uğraşır durur tarlaların mor haritasına
Islığını rüzgâra ödünç veren kız
Unutursan bir gün beni şarkı söyle
Kutup soğukları gelecek diyorlar güzden sonra
Hey senin ellerin sıcak mı
Kınalarını düşüredur hadi çalılara

Bir gülün solgunluğunu konuşurduk seninle

Güzün geldiğini sezinleyen kız
Duyurma kimseye yazın bittiğini

Çok hamaratsın güz kadını
Üşenmez öğle uykusuna yatarsın

Ah, arıkuşları öter, güzü hatırlarım

(Sincan İstasyonu, Temmuz-Ağustos 2019, Sayı 102)