Bir irfan ehli, kendi hakikatine arif olsa çekip gitmez,
Bir itikada uyup ta diğerlerine uymamazlık etmez.
Yani Arif-i Billah,itikadında heyula gibi olup,bağlı olduğu mürşitten emir alır,
Her ne suret olursa olsun kabul edip, cümlesine hem mahal hem mekan olur.
Bu hal sonucu kendinde bir başkalaşma ve bir değişme vaki ve vasıl olmaz.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta