ARİFE GECESİ
Ben her Arife gecesi yatağıma yatıp sessiz ve gecenin koyu karanlığına dalınca ruhumla ve hayalimle bir yolculuğa çıkarım.
Kalkıp düşerim yola, herkes uyurken ben yolsıra doğru düldüzüne giderim.
Elimi yüzümü yurum abdesimi alırım ve düldüzü türbesine gelir on iki imamlara, düldülün izine duâmı ederim.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta