Şairin Hayatı İle İlgili Bir Bilgi Girilmemiş
Eserleri
Yalan ..
Kimler gelip geçmediki bu dünyadan, unutma dostum insan fani dünya yalan, gelen her fani acı tatlı yaşayıpda gitti, ölümden başka herşey yalan, dostum, sen yalnız Rabbine sığın Rabbine dayan.
Bir tren vagonunda sona doğru gidiyoruz, yalan Dünyanın süsüne kandık, oysa duraktı rengine aldandık, artık bırak oyalanmayı bak hızla geçiyor zaman, sevdalar yalan, aşklar dertler hepsi yalan, tek gerçek var ölüm, dünyada sen hala oyalan.
Hep dertliyim der ya insan, ey dertli dostum derdi verenden Rabbinden utan, imtihan değilmiydi herşey, fikir zikir şükür yok, imanından derdi verenden utan.
Hani Rabbimize verdiğimiz söz nerede, imandan bahseden layıkıyla yaşayan yok bu devirde, hata kimde suç kimde, kapıyı çalmaya yüz yok kalmadı bu devirde, tüm gayretimiz yaşantımız aşk para dünyalık olmuş, söyle dostum söyle, suç kaderdemi söylesene suç kimde?
Garip bir yolcuyduk geldik dünyaya, birgün tekrar döneceğiz mevlaya, acziyetimizi unuttuk kandık yalan dünyaya, Ne karuna kaldı, nede süleymana, kimseye kalmayacak bu yalan dünya.
Her gelen göçüpde gitti, onlar bizden önde, üstünler idi, geldi, gördü, yaşayıpta gitti, söyle azizim söyle, geçmişten günümüze kimler geldide gitti.
Hiç dertsiz kul olurmu, her ölen canlı gibi birgün öleceğini hiç unuturmu, Derdimden büyük Allah var herşeyin vardır bir hikmeti, sabreyle imtihan bu, neler geçmediki?
Ne zalime zulme boyun ey, nede yeise düşüp sevindirme iblisi, Dert geldiğinde yıkılma, dert dert deyipde haramlara sığınma, dertler hayırmı şermi ben bilmem amma, kapıyı çalmadanda açılmaz, bekleme, derdi verenin hatrına gel sabreyle, imtihanım bu benim vardır hikmeti.
Allahım Derdimi bilensin devası sende, şifası sende, eğer kaderimde muhtaç olmak var ise, ne olur Ya Rab, bu fakiri senden başkasına muhtaç etme.. Amin.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!