Arif Olunmaz!
Dünyanın nizamı insanla mümkün,
Evrenin düzeni vicdanla mümkün,
Bilinmez gizemi irfanla mümkün,
Canları sarmadan arif olunmaz!
Varlık bir muamma çözülmek ister,
Gönüldeki duygu yazılmak ister,
Dostlukların altı çizilmek ister,
Kalplere girmeden arif olunmaz!
Güneşçe şefkatli denizce cömert,
Toprakça tevazu bitmeyen nimet,
Yaratılanlarla hoşça muhabbet,
Muhtaca vermeden arif olunmaz!
Ezelden ebede dava gerekli,
Bitip tükenmeyen sevda gerekli,
Sözleri süsleyen dua gerekli,
Vuslata ermeden arif olunmaz!
Veballer günahlar canı bitirir,
Gözyaşları ahlar sonu getirir,
Bitmeyen eyvahlar yere batırır,
Özlere varmadan arif olunmaz!
KAZIMİ 12 Şubat 2025
Kazim Öztürk 2
Kayıt Tarihi : 16.2.2025 12:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!