Arif Olmaz Kimse Asla İlm-i İrfan Görmeden

Arif olmaz kimse asla ilm-i irfan görmeden
Menzil-i maksuda ermez, canı kurban vermeden
Alim-i kalbini pâk edip mücella kılmayan
Göremez didar-ı yâri aşka yâran olmadan

Ar-ı namus perdesini çâk eden rahat bulur
Bâkî devlet ele girmez, evvel üryan olmadan
Kin, kibir, hırs-ı damâdan geçmeyen bulmaz necât
Mevtü kıble ante-muti ile derbân olmadan

Gaflet ehli nuru görmez, du cihanda kör olur
Tur-i kalbini tecelgâh-i rahman bilmeden
Murg-i ankâ pek yüce uçar fakat kâm alamaz
İbreti, bülbül gibi talibi gülşen olmadan