Hayat bir yol, yaratılanlar yolcu.
Tohumun içinde saklıdır rengi.
Canlı canlı yer, devam eder döngü.
Arif olanlar seyreder ahengi.
Mademki Âlemler Onun emrinde.
Sinek kanat oynatamaz nefsinde.
Bizler kukla, O kuklacı derimde.
Ham softalar, kızıla sayar rengi.
Obezler sıska ile tanınırlar.
Siyahları beyaz ile anımlar.
Yanlış bana, yanlış bizi tanımlar.
Doğrular eğriye muhtaç inan ki.
Her yolun başı da sonu da sevgi.
Değişiverir her bireyin rengi.
O Aşkın şevki, Müslim eder frenk’i.
Aşk yaşanırmış anlatılmaz sanki.
Kayıt Tarihi : 29.10.2015 23:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/29/arif-olanlar-seyreder-ahengi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!