Arif Olan Anlar Şiiri - Mahmut Şevket Yu ...

Geleceğe yön veriyoruz çocuklarda.
Güzel bir gelecek var, bakın ufuklarda.
Uzaklara bakmaktan gözlerim karardı.
Uzaklara bakmadım ki, arif olan anlar…

Hasta oldum, ateşlendim, yattım yatakta.
Doktora gittim baktı bana ayakta.
Adam olmayız biz, bu gidişle hayatta.
ilaç almadım ki, arif olan anlar…

leyleğin ömrü lak lak etmekle geçermiş.
Üç günlük ömre, beş günlük rızık gerekmiş.
Falan onu bunu, filan da şunu demiş.
Dedikodu yapma be dam, arif olan anlar…

Hasan benden diyorsun, Osman da sendenmiş.
Atalar her zaman birlik tohumları ekmiş
Derdi sıkıntıyı yine bu millet çekmiş.
Ayrılık yapma be adam, arif olan anlar…

Çalış, çalış! Boş oturmaktan bir iş çıkmaz.
Gayretli insanlar çalışmaktan bıkmaz.
İcraat gerek, boş laf hedefe varmaz.
Tembellik etme be adam, arif olan anlar…

Kahve köşelerinde, oyun masalarında,
Kaldırım mühendisliği çalışmalarında,
Laf ebesi, hayali çapkınlıklarında,
Evinde otur be adam, arif olan anlar.

Enflasyon, pahalılık yaygarası yapıyorsun.
Malın pahalısını, lüksünü götürüyorsun.
İki ekmek lazımken beş tana alıyorsun,
İsraf etme be adam, arif olan nlar…

Bilgiden, bilmişlikten dem vuruyorsun.
En iyisini bildiğini sanıyorsun.
İşin garibi, bilene de danışmıyorsun.
Ukalalık etme be adam, arif olan anlar…

Ben bunu böyle yaptım; oldu, dersen,
Her konu hakkında ahkâm kesersen,
Kendini hâkimin yerinde görürsen,
Kitaba bak be adam, arif olan anlar…

Üç kuruş görünce hesabını yapıyorsun.
Şükret haline. Niye mal mülke tapıyorsun?
On metelik için yüz takla atıyorsun.
Canın sağ ya be adam, arif olan anlar…

Şiir yazarsın satır satır, okumazsın.
Okusan da bundan bir şey anlamazsın.
Anlasan da anladığını açıklamazsın.
YURTTAŞ ola değil be adam, arif olan anlar…
28.05.2002 AHMETLİ