net sevme beni
bulanık bak bana
gülüşün sadece mutluluk değil
bir balığın gözyaşını çağrıştırsın
bir kitap yarıda kalsın gerekirse
varlığın bir binayı ev yapsın
sokağın lambaları söndü
saat sıfır iki sıfır sekiz
zikzak çizerek yürüsem anlamazlar
şişe kırmanın kalp kırmak kadar
legal olduğu saatler bunlar
karanlık, anlamazlar.
yürüdüğüm yola derin baktım bugün
çocukluğumu konuşan sokağa, kaldırımlara
eski okulumun pembe boyalı arka kapısına
sonra girdim o kapıdan hiç çıkmamak için
insan niye büyür? bilemedim.
belki bir gün çıkagelir, kapımı çalar.
halim sorulur hatrım kaldıysa eğer.
ne bir anımız var, ne sevenim bulunur.
ben saadetle küsüm ama
mutlulukla da aram bozuk.
uzun bir yoldayım.
-şimdi anladım.
yalnızlığı şeritlerin gösterdiği,
göz yaşımı bariyerlerin tuttuğu
ışıksız ve insansız saatler içinde
dönülmez bir yoldayım.
Biliyorum öldük
Yaşamaya iten şeyler de öldü
Bitmesine üzüldüğümüz şarkı gibi
Yeniden dinlemekle aynı şey değil
Bir şarkı yaşadık ve bitti
sevinçleri yeşerten gökleri sevmiyorum.
yalnız olmadığımıza dair sonsuzluğunu
her şeyin üzerinde olan fakir gururunu
en çok da çiçek dahi ekilemeyen bulutunu
sevemiyorum
en güzel ayrılık aldatmaktır
-mevsimlerden bahar-
kuşku henüz düşmemiştir göğe
gök safça, yalın ayak bekler seni
çoğulluk kaderimdir, malum ışık!
bir yanım öperken bir başkasını
Senin bana doğru çekilen kokundan ötede
Saklambaç oynayan evrenle tavan giriyor aramıza
Bu sıcaklık sende, bende, buzulda böyle yakıcı
Nasılsa yanacağız dünyada ve cehennemde
İrtihal nerede diyecekler, bize yakın mıdır?
Uzaktır hiç olmadığı kadar, içelim sağlığımıza.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!