Yıl ikibinyirmi
Nasıl oldu yaşım elliiki
Ayrılık soruyor seni sarıyor beni
Şimdi hüzün yağıyor pencerede
Kuşlar uçuşur beklediğin yerde
Uçuşuyor içimde gölge nerde
Bir uykuda
Rüyalarımızı aradık seninle
Gözlerindeki mutluluk
Renkler saçıyordu
Unutamadığım
O gülüşünü bir bir çizdim sabaha
Önemli değil bilmesenizde olur beni
Makam mevkilere gömmüş rabbim sizi
Bencilligi yaşamakla vatan kaybedildi
Bir altta bir üstte anlamsızlık elde edildi
Tevazu olmayı küçümsemekti hatanız
Şimdi oturup düşünün biraz daha siz
Bir yağmur yağar şimdi sensiz
Bir rüzgar eser yanında ama bensiz
Ayrılık sırılsıklam toprakta kefensiz
....
Yalnızlık çekiyor duvarda bir gölge bedensiz
Dilsizim her şeye büyüyor bir çiçek nedensiz
Bir elmas çamura düşse kaybeder mi değerini?
Tanınmamış şairim diye bana değil , görmeyen gözlerine kızmalısın
Dokunmayan ellerine bakmalısın
Daha ne mi yapıyorum diye düşüneceğine
Benim şiirlerimi bulutlara ,dağlara ,uçan kuşlara söylemelisin.
Bir daha uzak olmayalım seninle
Anlatmaktı seni seninle bir renge
Gecenin kaldım da ortasında
Görünmez düşümde nasıl anlatsam uyandırdım kendimi
Kimse yok, hiçbir şey yok, karanlıktan başka kopmuş ışık bile yok, buruna uçan koku yok aşk yok, o zaman neyleyim bol alkışı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!