Arif Köprücü Şiirleri - Şair Arif Köprücü

Arif Köprücü

Eteklerini sarmışken Rus ordusu,
Ses verir Kop Dağı Allah-u Ekber.
Türk evladı bilmez ölüm korkusu,
Ses verir Kop Dağı Allah-u Ekber.

Karşısında çok kalabalık bir ordu,

Devamını Oku
Arif Köprücü

Nerde bir köylü çocuğu görsem,
Gelir aklıma;
Çatlamış eller,
Sobadan yanmış önlükler,
Dışında “çaykur” yazan kitaplar,
Birleştirilmiş sınıflar,

Devamını Oku
Arif Köprücü

Nakıslık bende mi eller mi efdal?
Herkes çok akıllı da ben miyim aptal!

Devamını Oku
Arif Köprücü

Gözlerin bozdurdu tövbelerimi
Bana kara kara bakma ne olur
Bırak da sönsün gönül ateşi
Üfleyip üfleyip yakma ne olur

Aklımı çelmeye yeter kudretin

Devamını Oku
Arif Köprücü

İlk görüşte seni tanıyamadım.
Ah bu sen misin Türk kızı!
Konuştuğun Türkçeyi anlayamadım
Ah bu sen misin Türk kızı!

Değişmiş fikrin ve halin.

Devamını Oku
Arif Köprücü

Sana siyaseti nasıl anlatsam?
Onu anlatacak diller kirlenir.
Neyini savunsam neyini atsam?
Ona dokunan eller kirlenir.

Nicesi evvelde temizdi paktı.

Devamını Oku