Yolu düşenlerin yolu, bir başka geçer Amasya'dan
Sanırsınız saklı bir kent orası
Dağların arasından elma bahçelerinin kokusunu aldınız mı
“Tamam” dersiniz, burası Amasya
Topraksınızdır artık
Her sabah
Ayrı bir korku mızraklar içimdeki balonları
Kanayarak patlayıverir yarına çıkacak heyecanlarım
Düşüncelerim kirli bir havuzda yüzer
Güzel gözlerini bulanık görür eyvahlanırım
İlle de seni isterim
Beynimi kemiren sen olmalısın
Alışkanlığından kurtulmak istediğim
Ama bir türlü kurtulamadığım da sen
Sabahları uyanınca
Hey hat!
Bir tek ben olaydım
Gecenin sabahına damla damla ağlayan
Bir kadehin yanına bir kadeh daha arayan
Ve sabahına çıkılmaz gecenin karanlığında
Gölge gölge kaybolan
Ürkek bir mahkûm eli gibi
Arkadan kelepçeliydi puslu zihnim
Bir yanım şehirli haramzade
Bir yanım dağlı
Hak emrine amade
Zaten serde de bir tutam mutluluk
Soğuk kış günlerini seviyorum
Çünkü ellerim üşüyor
Bir kor gibi, sımsıcak
Ellerinle ısınacak çünkü, biliyorum
Biliyorum
Olsun
Varsın güneş doğmasın
Kara bir buluta teslim olsun geceden
Sanmasın bir daha ışık saçmam
Anlayana malûm olur inceden
Kaan Özer, Kars/Kağızman 67/1?