Adını yazıyorum,
Boşta kalan yerlere,
Kâğıtlara, kitaplara, defterlere…
Elime kalem alınca
İçimden adını yazmak geliyor.
Varlığını düşlüyor
Bir yabancı gibi, selam dahi vermesen
Başkaları ile gezsen, tozsan eğlensen
Duygularımı aşağılasan, gururumla oynasan
Unutmasına unuturum da, affetmem seni…
Gülü seven, dikenine katlanmasa da olur
Mesut günlerimizin tekrar geri geleceğini,
Güzelliklerin belleğimizden silinmeyeceğini,
Bu gönlün, seni ebediyen bekleyeceğini
Düşünüp, düşünüp ağlamak istiyorum
Ağlayıp da Allah’ıma yalvarmak istiyorum…
Seninle tanışmamız ne kadarda hoştu,
Bilmiyorum en çok kim kimin peşinden koştu
Güzel günler yaşanabilir seninle;
Memnun olurum arkadaş olursan benimle…
Seni görünce şöyle içim bir hoş oldu,
Uzun süre bekledim durdum
Karşılıksız gülüşlerle avundum
Sonunda turnayı gözünden vurdum
Artık hakkım, sevebilirim seni…
Boş zamanlarımda ben pek ağladım
Biliyorum,
Temizlemek istiyorsun.
Önce, hafiften damla damla
Sonra, alabildiğince gürül gürül…
Ama temizleyemiyorsun,
Ne kadar yağsan bile nafile.
Bir hatam var ise söyle bileyim
Senden binlerce kez özür dileyim.
Sensizliğe nasıl tahammül edeyim
Kızma bana, küsme bana sevdiğim.
Bilirsin sevgide gurur olmaz
Unuttum seni sevmek nasıldı, neydi?
Aslında böyle olacağı en baştan beliydi
Yaşananlar her şeye rağmen güzeldi,
Bitti inanmalıyız sevgimiz, aşkımız
Mutluluğu başka kollarda aramalıyız…
Bir gün
Yağmurda beraber ıslanıp
O çok güzel anıları
Bir başkasıyla tadarsan eğer;
Ne olur bir an durakla,
Ve beni hatırla.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!