İnsanı kandıran ısırgan otu
Ellerimi yakan paniklerdeyim.
Işığı güneşten çalan papatya
Yollara saldığın gülüşlerdeyim.
Yoruldum seni aramaktan
Ayak izlerim azaldı sokaklarda
Ağustos yağmurları gibi
Kaybolmadan kara toprakta
Çal kapımı.
Gizli yağmurlarla sarardın beni
Uyanınca derin uykulardan
Saklardın koklardın
Terli avuçlarınla.
Gülümseyişin; ruhumu tutuşturan
Ağaçlar yere gölgeler sermiş,
Batar da güneş düşer ayrılık.
Akarak büyür uzar ırmaklar,
Kavuşur denize düşer ayrılık.
Anka kuşu götürünce ellerini
Özgürlük yalnız kaldı Ankara’da
Gözlerinden kara sürdüm yalnızlığa
Közlüyor yüreğimi hasretin
İçtiğim suya düşer kara gözlerin
Gölgene saklanır
Saklambaç oynar zaman
Resmini çekerken sevincin
Sana ağlar zaman...
Beklediğin mektup gelir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!