Arif Bey Şiiri - Ahmet Söyler

Gözümüzün yaşı kurumaz oldu,
Canımızdan bezdirdiler Arif Bey.
Taşacak bu bardak,iyice doldu,
Hepimizi kızdırdılar Arif Bey.

Daha dün kovmuştuk,geri geldiler,
Dilim dilim,parça parça böldüler.
İçimizden üç-beş soysuz buldular,
Bizi bize ezdirdiler Arif Bey.

Soydular,çaldılar,ettiler talan,
Her taraf akrep,her köşe yılan.
Bandırma uydurma,Menemen yalan,
Yalan tarih yazdırdılar Arif Bey.

İyiyi kötüden ayıramadık,
Kardeşi bacıyı kayıramadık.
Yedirdik,içirdik doyuramadık,
Derimizi yüzdürdüler Arif Bey.

Ümidim tükendi,hayaller bitti,
Ülkem elli sene geriye gitti.
Bu mazlum insanlar,kime ne etti,
Laikçiler azdırdılar Arif Bey.

Vurguncu oturmuş kaçak yalıya,
Gül bahçelerimiz döndü çalıya.
Avuç açar olduk Avrupalıya,
Kapı kapı gezdirdiler Arif Bey.

Fakir ağlar,zengin vurur deflere,
Beyler bizi yem eyledi,devlere.
Kanallardan lâğım akar evlere,
Neslimizi bozdurdular Arif Bey.

Ahrazoğlu'm okuyup yazmak gerekli,
Zulme başkaldırıp,kızmak gerekli.
Oynanan oyunu bozmak gerekli,
Hileleri sezdirdiler Arif Bey.
Mart 2002