Arif Ali yılgın,Arif Ali yorgun...
Mümkünse ağla kader,
Biraz da sen ağla,
Birkez daha lanetlendin insanlar tarafından.
Şimdi,
Yaşamın avuçlarından bir can daha kaymakta,
Körpe,garip,kırık-dökük bir can.
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Kendini okutturan bir şiir.... tebrikler.... Okuyucu gerçekten de Arif Ali'yi merak ediyor..... bazı mısraların sonundaki kafiyeler mısra sonunda değil de mısra içinde kullanılsa sanki daha ilginç şeyler çıkabilir......
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta