*Arif Ali* Şiiri - Vefa Karanfil

*Arif Ali*

Arif Ali yılgın,Arif Ali yorgun...
Mümkünse ağla kader,
Biraz da sen ağla,
Birkez daha lanetlendin insanlar tarafından.
Şimdi,
Yaşamın avuçlarından bir can daha kaymakta,
Körpe,garip,kırık-dökük bir can.
Belki budur sebep! ! !
Onu senin nazarında değersiz kılan.

O bir çocuk,o bir umuttu.
O! Hayat ağacında henüz bir tomurcuktu.
Şimdi,senin girdabında boğuluyor,
Şimdi,
Bir yudum nefes alabilmek uğruna,
Çırpındıkça çırpınıyor,
Yaprak,yaprak dökülüyor Arif Ali.

Ne bir oyuncak istiyor,
Ne de çocukça şeyler bizden.
Çoktan terketmiş hayalleri onu,
Ceremesi senden...

Ama kader var yaa!
Bu sabah güneş,
Onun için açtı gözlerini dünyaya.
Bahar,alelacele geldi doludizgin,
En güzel renklerini serdi doğaya Arif Ali için.
Papatyaları gördü Arif Ali,yemyeşil bayırları,
Zoraki gülümsedi,
Bilseydi ki bu onun son baharı.......

Neyse kader,
Arif Ali kefeni yırtarsa eğer,
Sana inat sokaklarda göbek atacağım.
Belki hiç ağlamadığım kadar,
Mutluluktan ağlayacağım.

Mümkünse şimdi sen de ağla,
Lanetlendin birkez daha
Çatla kader...

20.03.2007
Hastane-AYDIN.

Vefa Karanfil
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 17:43:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Arif Ali benim bir hastamdı ve bu haftasonu,onu acil bir şekilde İzmir'de bir hastaneye yetiştirdik.Onun o görüntüsünden,ailesinin suskun isyanlarından öylesine etkilendim ki,bugün yüreğimi şiire döktüm,belki herşeyi kadere bağlamak doğru olmaz ama bu sonuçta bir şiir...Arif Ali hala yaşıyorsa ki eğer,ona ALLAH'tan acil şifalar dilerim,öbür seçeneği düşünmek bile istemiyorum,lütfen sizler de dualarınızı eksik etmeyiniz sevgili şairler.Saygılarımla...

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (11)

Vefa Karanfil