ARİF ABİM DUY
Gür ve tek sesimiz, Arif abim duy,
Dört yıldır kulakta, pasımız kaldı.
Duyulmaz sesimiz, sensiz Ozan’ım oy,
Rabet görmez çat pat, sesimiz kaldı…
Yokluğunda tümden, koptu kolumuz,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta