Arif Abi Şiiri - Uğur Musab Şahin

Bizim Arif abinin eli maharetliydi,
Yüreği sevgi dolu, merhametliydi.
Evdeşti ama evde eşi karnını deşti
Oysa komşulara göre, iyi bir eşti.

Ne içki sigarası vardı, ne kahvehane
Bazen yürüyüşe çıkardı, kilo bahane
Ne zaman görsem, elinde su şişesi.
Birde yüzünde tebessüm ve neşesi.

Bildiğim kadarıyla, Azottan emekliydi.
İşçi olduğundan, sendikalı emekçiydi.
Gözü budakta, sözü dudakta hazırdı.
Kimine göre yardım sever, ya Hızır’dı.

Hanımıysa çok aksi, hem gevezeydi.
Gıybeti ve kavgayı seven bir teyzeydi.
Her gün sokaktaki, çocuklara kızardı.
Elinde süpürgesi, oyunlarını bozardı.

Yedi yıl hapis yattı, yaştan salıverdiler.
Sokakta bir dedikodu, “hasta” dediler.
Ama kaç komşuyu kefenledi, maşallah
Doksan üç yaşında, turp gibiydi valla.
2021