Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Üstad Nietzsche' den başka hiç bir zihin böyle yazmaya mazhar olamaz.
Harika bir şiir, üstelik söz sanatının ustasından...
tebrikler
dert keder üzüntü hayattan bıkkınlık yalnızlık tanrı ile konuşmak halini arz ediyor hep üzüntü kutlrım şirimizi
bir küçük adam bedenine hapsolmuş o kocaman adamın'' eyy beni anla ve azat et'' yakarışı....
vavvu,muhteşem bir şiir,bundan önceki okuduklarım neyidi,eğer bu şiir se?!
Evet ne kadar aciziz... İnanmasakta ihtiyaç sahibiyiz. Acı çekerkende isyanlardayız, çekmezkende... Bunu senden iyi anlatan yok Nietzsche... Muhteşemsin.
Ah acılarım korkulası acılarım isyanım!
Bir kere girince bu düşünce içine kurtulamıyorsun büyütüyor büyütüyor büyütüyor kendini.
Hayır!
gel geri!
bütün işkencelerinle birlikte geri gel!
Bu işkenceler olmasaydı eğer neyi anlamak için yaşayacaktık.
Kendi kendimizin cehennemiyiz.
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta