Arı Dilim Duru Dilim Şiiri - Özgür Aytürk

Bebelerin dilinde anne,
Bazen ninnisin annemin sesinde;
Türküsün sıla hasretiyle yanan;
Arı dilim duru dilim Türkçemsin.

Ağıtsın kimi zaman acıyla kavuran;
Bazen öğütsün başımı taştan taşa vuran;
Ozanın telinde koşuk alıp götüren;
Arı dilim duru dilim Türkçemsin.

Yüreğime giden yolsun,
Kağıda dökülen düşünce,
Dizesin,dörtlüksün şairin nefesinde;
Arı dilim duru dilim Türkçemsin.

Gülümseyen öğretmenimde “Günaydın”
Öğrencinin defterinde abece;
Alimin kaleminde damla damla mürekkep;
Arı dilim duru dilim Türkçemsin.

Destansın tarihlerle beraber;
Bizi biz yapan en önemli değer;
Olmazsa olmazım, kutlu varlığım;
Arı dilim duru dilim Türkçemsin.

Sen okyanuslar kadar derin,
Çiçekler kadar ince, narinsin,
Rüyaların bile tek sahibisin,
Arı dilim duru dilim Türkçemsin.

Yunus, Ali Şir Nevai, Atatürk’sün.
Yaratan’ın buyruğun sayfa sayfa.
Soluduğum hava içtiğim su gibisin.
Arı dilim duru dilim Türkçemsin.

Özgür Aytürk