12.05.2003 Trabzon
Durmak ve ilerlememek geliyor içimden.
Bir ses ki, otur diyor derinden.
Sesleniyor, geri dönerken çıktığım yoldan:
Acele etme uzan, çağı gelsin, biraz dinlen.
Vakitsizce, pek vakitsizce.
Bedenimde o kuvveti tüketince,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta