Arefenin Ertesi Günü (Bay...)

Baybayram günü sabah namazına
koşuşturur abdest alan
dizleri üzerindeki cemaata
yönünü dönmüş imam
rahle üzerindeki Kur’an’a bakmadan
-Yasin-i Şerif- okumaktaram

arada bir oradan buradan
öksürükler duyulmakta
“-Sada gallah-ül azim” de
oturuşlar düzeltilmekte
sabah namazının farzına geçilmekte
ortalık ağarmakta
evlere dağılınmakta

ve “zem-zem suyudur” diye kadınlar
testilerle çeşmelere koşarlar
konu-komşuya yardıma koşanlar
sadece kendi evini değil,
yolları bile temizleyen insanlar
Köselerin Fadime, Macarların Halil

çok geçmez; köyün bütün erkekleri
ezan okunmadığı halde
hınca hınç doldururlar camiyi
bu arada imam mimberde
her zamanki Cuma Hutbesi'nden
farklı dersler vermekte

mahfilde çocukların gürültüsüne
bazen muhtar, bazen bekçi söylenmekte
çocuklarda bir gülme krizi
parmaklarında gerip paket lastiğini
kulaklara kağıt atmakta Gozir Memedi
ön saftaki çocuk geri dönüp sövmekte
arkadakiler gülmekten kırılıp geçmekte

imam her zamankinden farklı okumakta
insanın içinden gelen bir gülme hissi,
kıkırdamaların önü alınamamakta,
sarmakta hepimizi
Ali İhsan bozmakta neşemizi

Müezzin;
'-senede iki defa geldiği için
bilmeyenler olabilir,
bilenler unutabilir
ben gene de
'bayram namazını' bi tarif edeyin
müezzin efendi
“-niyet edin
bayram namazı kılmaya
uyun hazır olan imamaaa”
dedikden sonura
herkes niyet eder,
imam “-Allah-u Ekber”der

ilk tekbirden sonra
herkeş içinden süphanekeyi
ardından imam 'fatihayı okur
cemaat “-amiin” der ve
imam zammı sure'yi koşar
imam efendi tekrar
'-Alla-u Ekber'
diyerek tekbir getiri(r)
eller yana salınır
ikinci tekbir alınır
eller yine yanlara salınır
…………”

Yabır Hasan varsa, sıra onda,
o yoksa Köse Apdılla
naçar Kabışın Musa
ya da Meemetlerin Meemet, Musa imamsa
'-dokuz tekbir ile bayram namazına
uyun hazır olan imamaa! '
diye cemaatı ayağa kaldırır

herkes ayağa kalkar birer ikişer
Hacıbey, Çöllü, Yakıp
beyaz tığ işi namaz takkesini
naylon muhafazasından
çıkarıp giyerler
diğerleri kasketin kalağını
arkaya çevirirler
arka saftan
saygı-değer birilerine yer verir
birileri
ama kabul etmez, kendini bilenler
zorlarlar, gelip geri
saygıda kusur işlemez
köy gençleri
imam ne kadar tarif etse de
bilmeyen yine yanılır
en güzeli bilen birinin arkasında
mevzi almaktır
her şeye rağman
yan taraflar da kollanmalıdır
“nasıl olsa
-cami ehli,
-bilir”,
denilenler de yanılabilir
arkasındakileri
hatta yanındakileri de yanıltır
güveni boşa çıkartır
imama değilde kendisine uyanları

Gafar Hasan, Gökçe Hasanı,
Güççük Bolat, Leylek Boladı,
Pandal Memet bir de Köse Memedi
en arka safa kalma mücadelesini
her bayram kazanırlar
Yabır Melid’inen Yakıp Melidi
en son gelir en önde saf tutarlar,

tekbirler ve hutbe derken
cami çıkışında tokalaşma
küslükler unutulup,
barışıp bayramlaşma
küsleri bir araya getirme
dargınlarda kerhen de olsa hoşgörme
yol boyunca kiminle
karşılaşılırşa karşılaşılsın
büyük küçük demeden
bayramlaşılmakta

“-bayramın mübarek olsun”
“-çok yaşa çok bayramlar gör”
….
“-berhudar ol”
…………..
“-el öpennerin çok olsun”
………………
“-nice bayramlara”
……..
“-ömürlü ol”

**
kim olursan ol,
yolun gözlenmekte
bir an evvel evine varıp
bayramlanmalısın,
köylülüğün,
komşuluğun,
bir yere ait olmanın tadı burada,

şimdi bir başka
gurbetten bekleneni,
yollardan gözleneni olan
evleri de tez elden dolaşmalısın, bayramda
o samimi kucaklanmalarda bulur kendini insan
göz pınarlarından yuvarlanıveren yaşlarda

köyde!
her evden, gurbette biri vardır
yaşlı anaların kolları belki sana ama
gönlü öz oğluna sarılır
“gelenim gedenim galmadı” diye
ağıtlar yakar ağlar-ağlatır
her bayramda mutlaka biri eksiktir,
birilerinin birileri eksilmiştir,

birşeyler yarım kalır