Arefe Şiiri - Adem Özdemir

Yer gurbet,
Vakit akşam,
Günlerden arefe,
Yarın bayram.

Dostlarımı özledim.
Dalarken maziye,
Sulandı gözlerim.
Düştü yine aklıma;
Bir daha geri gelmeyecek
O güzelim günlerim.
Neyleyim,
Ayrıldı dostlarımla yollarım.
Kaldım iki el, bir baş.
Ağlarken hatırasına yılların,
Eriyorum yavaş yavaş.

Yalızım,
Muhtacım iki çift kelama,
Neler vermem,
Bir yarım tebessüm,
Yahut bir ufak selama.

İnceldi duygularım.
Gecenin bir yarısında
Kaçtı uykularım.
Kalmadı kimsem;
Ne eş, ne dost, ne hısım.
Gurbette dertler bölük bölüktür,
Acılar kısım kısım.

Arefeler böyleyse eğer,
Hayal edin;
Gurbette bayramlar nasıl geçer.
Keyfiniz yerindeyken akşamdan.
Sanırım susmalı,
Bahs açmamalı bayramdan.