Ey insanlar
Ben ıssız bir iskeletİm
Bir ölü değilim evvel zamandır
Yükü boşanmış emekli bir hamal kimine
Uzamayan saçlarım
Uzamayan tırnaklarım
Uzamayan kaşlarım
Hazımsız bir çıbanın fışkırttığı direniş şarapnelleri
Ey insanlar
Bütün bunları
Dişlerimin şehit düşüşünü siz de göreceksiniz
Ben ıssız bir iskeletim
Tenim yedi katlı kumaşlarınızda yad edilir
İniltilerim ne gaipten duyulur ne de ağıtlarınıza vaadolunur
Soytarı bir yalnızlıktır bütün tövbekarlığım
Oysa ne sisli dağlar inmek ister mezarıma
Ne dalgalı okyanuslar sallamak ister beşiğimi
Ey insanlar
İstediğiniz yere koyabilirsiniz mimberimi
Tanrının iyisinin ve kötüsünün üstüne çıkar benim bağnazlığım
Ben ıssız bir iskeletim
Beni günahlarınızla avutmayın
Beni dualarınızla yermeyin
Şeytanı tiksindiren muammadır tüm samimiyetim ve kibrim
Bir cennetim yoktur
Hastalanmam
Dilenmem
Vecdimin zikri faniliktir
Bana altınlarınızı emanet edebilirsiniz
Onları çalmam
Bana kadınlarınızı emanet bırakabilirsiniz
Onların iffetini idrak edecek ahlaka sığınmam
Bana sırrınızı verebilirsiniz
Sonsuz zamana küserim
Bana küfür edebilirsiniz bu imanınızı mayalar
Adaklarınıza da ses etmem fakat
Ne işime yarar benim
Bir dilim ekmek kesilmez size
Soframdaki cimrilikte
Ey insanlar
Ben ıssız bir iskeletim
Bakın gözçukurlarım nasıl sahipleniyor güneşi ve geceyi
Bakın bir zamanlar ciğerlerimi dizginleyen kaburgalarım ıslah oldu
Yasasız hava akıyor kirişlerinden
Bakın toy hayaller içtiğim büyülü çanağa
Nasıl da yıkık bir ibadethanenin enkazına pineklemiş küstah bir kubbeye talip
Söyleyin bana şimdi
Gölgenizi taciz eden kaderiniz durmak bilir mi
Ey insanlar
Ne varlığınız ne yokluğunuz tedirgin eder istencimi
Kuduz bir köpeğin köpürmüş ağzına dahi bileklerim telaşlanmaz
Bir dost ya da bir ayna yüzümün ifadesine biçimlenmez
Merhamet suyu sıkılmış kemiklerim kutlu kehanetimdir
Beni unutmaya çalışın
Ey insanlar
İnsan doğmaktan kaçamadınız
08.12.2008 bedişinevi
Seraceddin ÇelebiKayıt Tarihi : 8.12.2008 09:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ceylanı bağışla, a(v)cıyı öldür...'
(Mehmet Oğuz...'Sus/Kuyu/Su'ndan.)
Bir dostum şöyle der ''anlamak sevmektir'' ve ne kadar doğrudur..şiirin ruhuna dokunmak gerek belki defalarca..anlayana dek..kalemin susmasın..
insan ölse de öldürse de vaktiyle şaşaalı bir davet salonunu andıran beyin lobları aynı insanın iskeletleşmiş halinde bir mahzene dönüşüyor.Sıcaklık derecelendirmesini henüz bilim ve tekniğin dahi anlayamadığı fakat duygu ve düşüncelerin sonsuz türlü mayalanmaya uğradığı tanrı işi bir mahzen.Bize düşen o mahzenin taştan raflarındaki bir kişilik yerimizde kaderimizle olan iki kişilik sevişmelerimize devam etmek.Taa ki Tanrı elimize tutuşturduğu şarabı elimizden alana kadar.
TÜM YORUMLAR (4)