gölerim takılı kalmış bir hüznün ufkuna
içini döker umut denen açlığın avuçlarına.
karabasanlar sarmış daracık zindanımı,
mahpusluk beter acıtıyor canımı.
vakit burada sanki hep gece yarısı,
gün işlemez içeriye kat-a
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta