Ardınıza bakmadan, çekip gittiniz,
Sizi üzmemek için, yardımcı oldum
Sizler varken evimiz, neşe doluydu.
Zamansız gidişinizle, neşem kayboldu
Artık insan yüzü görmek istemiyorum
Evin içi benim için bir zindan oldu,
Beni yalnızlığa mahkum eden, utansın.
Allaha havale ettim hidayet versin
2004
Vehbiye YerselKayıt Tarihi : 22.4.2013 12:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!